சர்வதேச நீதியில் சிறு நாடுகளுக்கு வாய்ப்புண்டா?

சர்வதேச நீதிமன்றங்கள் மற்றும் உலக அமைப்புகள் என்பது உலகத்தில் அனைத்து நாடுகளுக்கும் சமமான நீதியை வழங்கும் நோக்கத்தில் உருவாக்கப்பட்டவை.

ஆனால் உண்மையில், அந்த நியாயம் சிறிய நாடுகளுக்கும் அவர்களது பிரச்சனைகளுக்கும் கிடைக்கிறதா என்ற கேள்வி, இன்று மேலும் தீவிரமாகக் கேட்கப்படுகிறது.

அமெரிக்கா, சீனா, ரஷ்யா, பிரான்ஸ், இங்கிலாந்து போன்ற உலக வல்லநாடுகள் ஐக்கிய நாடுகள் பாதுகாப்பு கவுன்சிலில் மனப்பூர்வ "வீட்டோ" அதிகாரம் பெற்றிருப்பதால், அவர்கள் விரும்பாத தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்படுவதில்லை.

இதுவே சர்வதேச நீதியின் பெரிய குறைபாடாக கருதப்படுகிறது. பல நேரங்களில், போர்குற்றங்கள், மனித உரிமை மீறல்கள், மற்றும் ஆக்கிரமிப்புகள் போன்ற விவகாரங்களில் கூட, வல்லநாடுகள் தங்களது கூட்டாளிகளை பாதுகாக்க தலையீடு செய்கின்றன.

சிறிய நாடுகள் – அப்பிரிக்கா, தென் ஆசியா, கரீபியன், பசிபிக் போன்ற பகுதிகளை சேர்ந்தவை – சர்வதேச நீதிமன்றங்களில் தங்கள் புரியாத குரலை எழுப்ப முயலும்போது, அது பெரும்பாலும் தரையிறங்கும் முன்பே சுவர்களில் இடிக்கப்படுகிறது.

எடுத்துக்காட்டாக, பாலஸ்தீனத்தின் நிலை, ஈழத் தமிழர்களின் போருக்குப்பிறகு நிலை, ஆப்ரிக்க அரசியலமைப்புகளில் உள்ள ஊழல், இவையெல்லாம் புதிய தீர்வுகள் இல்லாத குற்றச்சாட்டுகளாக மாறியிருக்கின்றன.

சட்டங்கள் இருக்கின்றன, ஆனால் செயல்படுகிறதா?

அந்தர்சர்வதேச நீதிமன்றம் (International Court of Justice) மற்றும் மனித உரிமைகள் கவுன்சில்கள், வழக்குகளை விசாரிக்கின்றன. ஆனால் தீர்ப்புகள் அமல்படுத்தப்படுவது வல்லநாடுகளின் விருப்பத்துக்கு உட்பட்டது. இதனால், ஒரு தீர்ப்பு கிடைத்தாலும், அதன் நடைமுறை செயல்பாடுகள் பெரும்பாலும் நடைமுறைக்கு வருவதில்லை. இது சிறு நாடுகளுக்கு சட்டம் உள்ளதாக மட்டும் உணரச்செய்தாலும், நியாயம் நடக்கிறது என்று சொல்ல இயலாது.

பொருளாதார அழுத்தங்களும் நீதிக்கெதிரான மரபுகளும்:

உலக வங்கிகள், IMF போன்ற அமைப்புகள் சில நேரங்களில் அரசியலிலும், நீதியிலும் தங்கள் பங்குகளை காட்டுகின்றன. ஒரு சிறு நாடு நியாயத்தை நாடும்போது, நிதியியல் பிணைப்புகள், வியாபார ஒப்பந்தங்கள், மற்றும் அரசியல் ஆதரவு ஆகியவையே தீர்ப்பின் பாதையை தீர்மானிக்கின்றன. இது சுதந்திரமான நீதி என்ற கருத்தை கேள்விக்குள்ளாக்குகிறது.

நீதிக்கு வாய்ப்பு உண்டா?

இல்லை என்று கூற முடியாது. ஆனால் பாதை சிரமமானது. சில நாடுகள், காலப்போக்கில் தங்கள் வழக்கை உலக சமுதாயம் முன்னிலையில் எடுத்துச் செல்ல ஊடகம், சமூக ஊடகம், மற்றும் மக்கள் அழுத்தங்கள் மூலம் குரல் கொடுத்து வந்திருக்கின்றன. நீதிக்கு நேரடி வழி இல்லையென்றாலும், சமூக ஒளிப்படிநிலைகள் மற்றும் சர்வதேச ஒழுக்க நெறிகள் மூலம் உலகம் மெல்ல மாறிக் கொண்டிருக்கிறது.

சர்வதேச நீதிமுறைகள் உள்ளன என்பது உண்மை. ஆனால் அந்த நீதியின் ஒளி, சிறிய நாடுகளின் மீது முற்றிலும் விழுகிறதா என்றால், அதற்கு பதில் சந்தேகமே.

நீதி கிடைக்க வாய்ப்பு உண்டு – ஆனால் அது நேர்மையான சட்ட வழியால் அல்ல, தொடர்ந்த போராட்டத்தாலும், உலக அக்கறையாலும் தான் ஏற்பட முடியும். சிறிய நாடுகள் நீதிக்காக காத்திருக்கின்றன.