1975 அவசர நிலை – இந்திய ஜனநாயகத்தின் இருண்ட காலம்
ஜனநாயகத்தை மூடிய நேரம் – 1975 இந்திய அவசர நிலையின் பின்னணி
இந்திரா காந்தியின் உத்தரவால் நாட்டில் நிலவிய மௌனம்
1975ஆம் ஆண்டு ஜூன் 25ம் திகதி இந்திய ஜனநாயக வரலாற்றில் என்றும் அழியாத இருண்ட தடமாகப் பதிக்கப்பட்டுள்ளது. அதேநாளில், இந்திரா காந்தியின் தலைமையிலான அரசு, “அவசர நிலை” அறிவித்தது. அது இந்தியாவின் அரசியல், ஊடகம், நீதித்துறை மற்றும் பொது வாழ்வை முற்றாகச் சீர்குலைத்தது.
அவசர நிலைக்கு வழிவகுத்த காரணம்:
1971ல் இந்திய பொதுத்தேர்தலில் இந்திரா காந்தி வெற்றிபெற்றதைக் கடைபிடிக்க முடியாது எனக் கூறி, அலாபாத் உயர்நீதிமன்றம், 1975 ஜூன் 12ம் திகதி, இந்திராவின் வெற்றியை தவறான முறையில் நடந்ததாகத் தீர்ப்பளித்தது. இதன் அடிப்படையில் ஜயபிரகாஷ் நாராயணன் உள்ளிட்ட எதிர்க்கட்சிகள் “இந்திரா விலக வேண்டும்” என்று மக்கள் எழுச்சி ஏற்படுத்தினர்.
இந்த சூழ்நிலையில், தனது பதவியை பாதுகாப்பதற்காக, நாட்டில் உயிருக்கும் ஜனநாயகத்தையே முடக்க இந்திரா, அவசர நிலை அறிவித்தார். இந்த அறிவிப்புக்கு இந்தியத் தலைவராக இருந்த பாகிருத்தி நாராயணன் உடனே ஒப்புதல் அளித்தார்.
அவசர நிலையின் அடக்குமுறைகள்:
அவசர நிலை அமலுக்கு வந்தவுடன், மக்கள் உரிமைகள் இடைநிறுத்தப்பட்டன, மாற்றுச் சிந்தனைகள் ஒடுக்கப்பட்டன, மற்றும் ஊடகங்களில் தணிக்கை அமல்படுத்தப்பட்டது.
மூன்றிலட்சத்துக்கும் மேற்பட்டோர் கைது செய்யப்பட்டனர் – அரசியல் தலைவர்கள், பத்திரிகையாளர்கள், சமூக ஆர்வலர்கள்.
ஊடகங்கள் தினசரி கட்டுப்பாடு உடன் செயல்பட வேண்டிய சூழல் ஏற்பட்டது. பத்திரிகைகளில் பக்கங்கள் வெறுமையாக வந்தன.
நீதிமன்றங்கள் கூட பொதுமக்கள் உரிமைகளை பாதுகாக்க முடியாத நிலைக்கு தள்ளப்பட்டன.
நாடு முழுவதும் பயமும், அமைதியும் என்ற பெயரில் அரசியல் மௌனம் கட்டாயமாக்கப்பட்டது.
மக்கள் எதிர்ப்பும் அதன் விளைவுகள்:
ஜனநாயகத்தின் உயிராக இருக்கும் மக்களின் குரல் ஒடுக்கப்பட்டபோதிலும், நாட்டின் பல பகுதிகளில் மௌன எதிர்ப்புகள் தொடர்ந்தன. பல இடங்களில் மாணவர் இயக்கங்கள், ராம்மனோஹர் லோகியா ஆதரவு அணிகள், ஜெய்பிரகாஷ் இயக்கங்கள் போராட்டங்களில் ஈடுபட்டன.
இந்த ஒடுக்குமுறைக்கு எதிராக மக்களின் பொறுமையும் போராட்டமும் 1977ஆம் ஆண்டு தேர்தலில் வெடித்தது. இந்திரா தலைமையிலான காங்கிரஸ் கட்சி பெரும் தோல்வியடைந்தது. இதுவே இந்திய வரலாற்றில் ஒரு முக்கிய திருப்புமுனை.
அரசியல் தாக்கமும் பின்விளைவுகளும்:
இந்திய மக்கள் ஜனநாயகத்தின் மதிப்பை உணர்ந்தனர்.
அதிகாரம் ஒரே மனிதரிடம் குவியும்போது என்ன நடக்க முடியும் என்பதற்கான முடிவில்லா எச்சரிக்கை ஏற்பட்டது.
பின்னர் இந்திய அரசமைப்பில் மீள முடியாத உரிமைகள், ஊடக சுதந்திரம் போன்றவை வலுப்படுத்தப்பட்டன.
1975 ஆம் ஆண்டு அவசர நிலை என்பது இந்திய ஜனநாயகத்தின் மிகப் பெரிய சோதனை. ஒரு மக்களாட்சி, ஒரு தேர்தல் வெற்றி, ஒரு நீதிமன்ற தீர்ப்பு என அனைத்தையும் தாண்டி ஒரே நபரின் அதிகாரத் தீர்மானம் எப்படி ஒரு நாட்டை மூடிய அமைப்பாக மாற்றுகிறது என்பதற்கான நேரடி எடுத்துக்காட்டு.
இந்தியா மீண்டும் அவ்வாறு தவறாதிருக்க, அந்த இழப்புகளை நினைவில் வைத்தே எதிர்காலத்தை கட்டமைக்க வேண்டும்.