இந்திய மகளிர் கிரிக்கெட் அணியின் அதிசயப் பயணம்

ஒரு காலத்தில் தங்கும் விடுதிகளில் இணை கழிப்பறையில்லாமல் தங்கியபடி, தங்களின் பயணச் செலவுகளைத் தாமே ஏற்று, மற்றவர்களுடன் கிரிக்கெட் சாதனங்களைப் பகிர்ந்து விளையாடிய இந்திய மகளிர் கிரிக்கெட் வீராங்கனைகள் இன்று உலகக்கோப்பை இறுதிப் போட்டியில் பங்கேற்கும் அளவிற்கு உயர்ந்துள்ளனர். வரலாற்றில் இதுவே அவர்களின் மிகச் சிறந்த எழுச்சிப் பயணமாகும்.

வரும் ஞாயிற்றுக்கிழமை டி.வை.பாட்டில் மைதானத்தில் தென் ஆப்பிரிக்காவுக்கு எதிராக இறுதி போட்டியில் மோத உள்ள ஹார்மன்ப்ரீத் கவுர் தலைமையிலான இந்திய அணி உலகம் முழுவதும் பாராட்டைப் பெற்றுள்ளது. இந்தப் பின்னணியில் இந்திய மகளிர் கிரிக்கெட்டின் முன்னோடிகள் ஷாந்தா ரங்கசாமி மற்றும் நுதன் கவாஸ்கர் அவர்கள் தங்கள் நினைவுகளை பகிர்ந்துள்ளனர்.

“அந்த காலத்தில் நிதி இல்லை, ஸ்பான்சர்கள் இல்லை, சர்வதேச சுற்றுப்பயணங்களே கடினம். இருந்தும் சில தைரியமான பெண்கள், ‘போட்டி தொடர வேண்டும்’ என்று உறுதியுடன் முன்னேறினர்,” என 1973-ஆம் ஆண்டு தொடங்கப்பட்ட மகளிர் கிரிக்கெட் சங்கத்தின் (WCAI) முன்னாள் செயலாளர் நுதன் கவாஸ்கர் கூறியுள்ளார்.

அவரது சகோதரர் சுனில் கவாஸ்கர் இந்திய கிரிக்கெட் வரலாற்றில் சிறந்த வீரராக திகழ்ந்தாலும், நுதன் கூறியபடி, “பெண்கள் கிரிக்கெட் ஒரு தொழில்முறை விளையாட்டு அல்ல என்று எங்களிடம் கூறப்பட்டது. நாங்கள் நாட்டுக்காகவும் விளையாட்டுக்காகவும் மட்டுமே விளையாடினோம். பண ஆதரவு எதுவும் இல்லை,” என்றார்.

சர்வதேச போட்டிகளுக்கு நிதி திரட்டுவது கடினம் என்பதால், சில நேரங்களில் நியூசிலாந்தில் உள்ள இந்திய குடும்பங்களிடமே தங்க வேண்டியிருந்தது. நடிகை மந்தீரா பேடி தனது வருமானத்தை இங்கிலாந்து சுற்றுப்பயண விமான டிக்கெட்டுக்காக வழங்கியதாகவும் அவர் கூறினார். “ஏர் இந்தியா சில நேரங்களில் டிக்கெட்டுகளை இலவசமாக வழங்கியது, ஏனெனில் வீராங்கனைகள் நாட்டை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியிருந்தனர். அப்போது முழு அணியிடம் மூன்று மட்டுமே பேட் இருந்தது — இரண்டு ஓப்பனர்கள் வைத்துக் கொண்டார்கள், மூன்றாவது வீராங்கனை அதையே பகிர்ந்து கொண்டார்,” என நுதன் நினைவுகூர்ந்தார்.

அந்த காலத்தில் 36 முதல் 48 மணி நேரம் வரை ரயில் பயணங்கள் நடைபெற்றன. வீராங்கனைகள் தங்களின் சொந்த பணத்திலேயே டிக்கெட்டுகளை வாங்கியிருந்தனர். இணை கழிப்பறைகள் ஒரு ஆடம்பரமாகக் கருதப்பட்டன. 20 வீராங்கனைகளுக்குச் சுமார் நான்கு கழிப்பறைகள் மட்டுமே, மேலும் அவையும் சுத்தமாக இல்லாதவையாக இருந்தன. “பருப்பு பெரிய பிளாஸ்டிக் டப்பாவில் வழங்கப்பட்டது. உள்ளூர் அமைப்புகள் குறைந்த பட்ஜெட்டில் போட்டிகளை நடத்தியன,” என ஷாந்தா ரங்கசாமி கூறினார்.

இந்திய மகளிர் கிரிக்கெட்டின் முதல் டெஸ்ட் கேப்டனாக விளங்கிய ஷாந்தா ரங்கசாமி மேலும் கூறியபோது, “நாங்கள் ரயிலின் பொதுக் கம்பார்ட்மென்ட்களில் பயணித்தோம். தரையில் உறங்கினோம். எங்களது படுக்கைப் பொருட்களையும் தாமே எடுத்துச் சென்றோம். எங்களது கிரிக்கெட் கிட்களைப் பின்னில் சுமந்து, ஒரு கைப்பையில் உடைகள் வைத்துக் கொண்டு சென்றோம். இன்று அந்தப் போராட்டத்தின் பலன் கிடைத்துள்ளது,” என்றார்.

“இன்றைய தலைமுறை வீராங்கனைகள் சிறந்த வசதிகளைப் பெற்றுள்ளனர். அவர்கள் அதற்குத் தகுதியானவர்கள். நாம் 50 ஆண்டுகளுக்கு முன் வைத்த அடித்தளத்தின் பலனை இன்று காண்கிறோம்,” என பெருமையுடன் தெரிவித்தார்.

இந்திய மகளிர் கிரிக்கெட்டின் இந்தப் பயணம், நிதியின்றி போராடிய உறுதியான பெண்களின் கனவுகள் எவ்வாறு வரலாற்றை மாற்ற முடியும் என்பதற்கான ஓர் அரிய சான்றாக மாறியுள்ளது.