பொதுவுடைமைக் கொள்கை தமிழ்நாட்டில் எப்படி வளர்ந்தது?

பொதுவுடைமைக் கொள்கை என்பது தனிநபரின் ஆட்சி மற்றும் சொத்து குவிப்பு மனப்பான்மைக்கு எதிராக, சமத்துவமான சொத்துச்சமத்துவம் மற்றும் சமூகநீதியை முன்னிறுத்தும் ஒரு அரசியல் மற்றும் சமூக கொள்கையாகும்.

உலக அளவில் கர்ல் மார்க்ஸ், எங்கல்ஸ் போன்றோரால் இந்தக் கொள்கை வளர்ச்சி பெற்றது. இந்தியாவில் ஜவஹர்லால் நேரு போன்ற தலைவர்கள் இதனை ஆதரித்து செயல்பட்டனர்.

தமிழ்நாட்டிலும் பொதுவுடைமையின் விதைகள் 20ம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் விதைக்கப்பட்டன.

பொதுவுடைமையின் வளர்ச்சி பாதை

தமிழ்நாட்டில் பொதுவுடைமைக் கொள்கையின் வளர்ச்சிக்கு மிக முக்கிய பங்களிப்பு அளித்தது திராவிட இயக்கம் ஆகும்.

இந்த இயக்கம், சாதிய ஆதிக்கத்தையும், பிராமணிய மனப்பான்மையையும் எதிர்த்து சமூகத்தில் ஒற்றுமை, சமத்துவம், கல்வி, தொழில் மற்றும் அரசியல் நிலைகளை மேம்படுத்தும் நோக்கத்தில் உருவானது.

பெரியார் ஈ.வெ. இராமசாமி இந்த இயக்கத்தின் மூலக்கல்லாக இருந்தார்.

அவர், சமுதாயத்தில் உள்ள வறுமை, உரிமையிழப்பு மற்றும் பிற நியாயமற்ற சூழ்நிலைகளுக்கு காரணம் மூலதனம்சார்ந்த ஆட்சி எனக் கண்டார்.

பெரியாரின் கருத்துக்கள் மார்க்ஸிய கொள்கையுடன் பலருக்கு ஒத்துப்போனவை. பொதுவுடைமையும் சமூகநீதியும் அவரின் வரலாற்றுப் பங்களிப்பில் முக்கிய இடம் பிடித்தன.

சமூக வளங்களை சிலர் மட்டும் கைப்பற்றி, மற்றவர்கள் வறுமையில் வாடும் நிலையை மாற்றவேண்டும் என்றதே அவரது நோக்கம். இத்தகைய கருத்துகள் பின்னர் அரசியலாகவும் வளர்ந்தன.

1940-களில், சோசலிஸ்ட் கட்சிகள் தமிழ்நாட்டிலும் தோன்றின. மஸ்தானா, எம்.சிங்கரவேலு முதலியோரும், பிறகு டி.ஜெயராமன், தங்கராஜ் செட்டியார் போன்றவர்களும் பொதுவுடைமையைத் தூண்டும் பணிகளில் ஈடுபட்டனர்.

இது, விவசாயிகளுக்கான நில உரிமை, தொழிலாளர்களுக்கான வேலைவாய்ப்பு, கல்வி மற்றும் மருத்துவ வசதிகள் போன்ற சமூகநலப் பணிகளில் சோசலிசத்தினை நோக்கமாகக் கொண்டது.

பின்னர் 1967-ம் ஆண்டு திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் (DMK) ஆட்சி பெற்றதும், பொதுவுடைமையின் பல அம்சங்கள் அரசியல்துறையில் நடைமுறையில் வந்தன. இலவச கல்வி, ஆதரவற்றோருக்கு உதவித்தொகை, நலத் திட்டங்கள், அடித்தட்டு மக்களுக்கு முன்னுரிமை என சோசலிசக் கொள்கையின் தாக்கம் அரசியல் நிர்ணயங்களில் தெளிவாக காணப்பட்டது.

அதே போன்று, முப்பத்திமூன்று சதவீதம் ரிசர்வேஷன், மகளிர் மேம்பாட்டு திட்டங்கள், நல உணவுத் திட்டங்கள், அரசு மருத்துவ சேவைகள், இவை அனைத்தும் பொதுவுடைமையின் அடிப்படைக் கொள்கைகளை அடையாளமாகக் கொண்டவை.

இன்று, பொதுவுடைமைக் கொள்கைத் தொடர்ந்தும் முழுமையாக நடைமுறைக்கு வராத நிலையிலிருந்தாலும், அதன் அடிப்படையான சமத்துவம், சமூகநீதி, பொதுச் சொத்துகள் மீது உரிமை, அடித்தட்டுக் குழுக்களுக்கு ஆதரவு போன்ற எண்ணங்கள் தமிழ்நாட்டின் அரசியல் மற்றும் சமூக சட்ட திட்டங்களில் உறைந்திருக்கும்.