இந்தியாவின் முதல் பெண் மருத்துவர் யார் தெரியுமா?

இந்திய பெண்களின் கல்வி வரலாற்றில் அழியாத தடம் பதித்தவர் டாக்டர் ஆனந்தி பாய் ஜோஷி. மகாராஷ்டிராவில் 1865ஆம் ஆண்டு பிறந்த இவர், ஒரு பாரம்பரிய இந்து குடும்பத்தில் வளர்ந்தார்.

சிறுவயதில் திருமணம் செய்வது சாதாரணமாக இருந்த காலத்தில், வெறும் ஒன்பது வயதிலேயே 20 வயது மூத்த கோபால்ராவ் ஜோஷியை மணந்தார். ஆனால், இந்த திருமணம் தான் அவரது வாழ்க்கையின் திசையையே மாற்றியதாக அமைந்தது.

கோபால்ராவ் ஜோஷி ஒரு முன்னேற்ற சிந்தனையாளர். பெண்கள் கல்வி பெற வேண்டும் என்ற உறுதியான நம்பிக்கையுடன் அவர் தனது மனைவி ஆனந்திக்கு ஆங்கிலம், சமஸ்கிருதம், மராத்தி ஆகிய மொழிகளில் எழுதவும் பேசவும் கற்றுக்கொடுத்தார்.

14 வயதில் குழந்தையை பெற்ற ஆனந்தி, மருத்துவ உதவி இல்லாததால் தனது புதிதாக பிறந்த குழந்தையை இழந்தார். அந்த துயரம் அவரை மருத்துவ துறையில் ஒரு இலக்கை நோக்கி தள்ளியது — “மற்ற பெண்களுக்கு இதே துயரம் ஏற்படக்கூடாது” என்ற உறுதி பிறந்தது.

அவரது கணவர் ஊக்கத்துடன் 1880ஆம் ஆண்டு அமெரிக்க மிஷனரி அமைப்புடன் தொடர்பு கொண்டார். அங்கிருந்து நியூ ஜெர்சியின் தியோடிசியா கார்பெண்டர் என்ற பெண் ஆனந்தியை பென்சில்வேனியாவின் மகளிர் மருத்துவக் கல்லூரியில் சேர உதவினார்.

அப்போதைய இந்திய சமூகத்தில் இது மிகப்பெரிய அதிர்ச்சி. “ஒரு இந்திய பெண் தனியாக வெளிநாட்டில் படிக்கச் செல்கிறாளா?” என்ற கேள்விகள் எழுந்தன. ஆனந்தி அதனைப் பொருட்படுத்தாமல் தனது இலக்கை நோக்கி முன்னேறினார்.

17 வயதில் அமெரிக்காவில் தனது மருத்துவக் கல்வியைத் தொடங்கிய அவர், 1886ல் பட்டம் பெற்றார். அதன் மூலம் இந்தியாவின் முதல் பெண் மருத்துவராக வரலாற்றில் பெயர் பதித்தார்.

நாட்டுக்கு திரும்பிய பின் கோலாப்பூரிலுள்ள ஆல்பர்ட் எட்வர்ட் மருத்துவமனையில் பெண்கள் பிரிவின் மருத்துவ அதிகாரியாக பணியாற்றினார். ஆனால் வெளிநாட்டு காலநிலைக்கும், உணவு முறைக்கும் உடல் ஒத்துக்கொள்ளாததால் காசநோய் ஏற்பட்டது. 22 வயதிலேயே, 1887 பிப்ரவரி 26ஆம் தேதி அவர் காலமானார்.

வெறும் 22 ஆண்டுகளில், தனது வாழ்க்கையை இந்தியப் பெண்களின் எதிர்காலத்திற்காக அர்ப்பணித்த ஆனந்தி ஜோஷி, ஒரு பெண்ணின் உறுதியும் தைரியமும் எவ்வளவு உயரம் செல்ல முடியும் என்பதற்கு உயிருடன் எழுதிய உதாரணமாக உள்ளார். அவர் வித்தியாசமான பாதையில் நடந்தாலும், அந்த அடிச்சுவடு இன்று வரை இந்திய மகளிர் கல்விக்கான வெளிச்சமாகவே உள்ளது.