போர்: மனித இழப்புக்குப் பின்னால் அரசியல் லாபமா?
உலக அரசியல் போட்டியில் போரின் பெயரில் நடக்கும் காட்சிகள்
போர் ஒரு பாதுகாப்பா அல்லது வணிகமய அரசியல் உத்தியா?
இன்றைய உலகம் போரால் மட்டுமல்ல, போரின் பெயரில் நடக்கும் அரசியல் வியாபாரத்தால் வெதும்பிக் கொண்டிருக்கிறது.
உலகெங்கிலும் இடம் பெறும் போர்களைப் பார்க்கும் போது, நாம் கேட்க வேண்டிய முக்கியமான கேள்வி ஒன்று இருக்கிறது: இவை உண்மையிலேயே பாதுகாப்புக்காகவா நடக்கின்றன, அல்லது சிலருக்கான அரசியல் மற்றும் பொருளாதார லாபத்திற்காகவா?
உலகம் கடந்த நூற்றாண்டில் மட்டும் இரண்டு பெரிய உலகப் போர்களையும், அதன் பின்னணியில் எண்ணற்ற உள்நாட்டு மற்றும் பன்னாட்டு மோதல்களையும் பார்த்துவிட்டது.
இன்று யூக்ரைன்-ரஷ்யா போர், இஸ்ரேல்-பலஸ்தீன மோதல், ஆப்ரிக்க உள்நாட்டு போர்கள், ஆசிய பாதுகாப்பு பதற்றங்கள் என எண்ணற்ற நேரங்களில் போர் ஒரு பொதுவான நிகழ்வாக மாறிவிட்டது.
போர் என்பது வணிகம் என்ற கோரமான உண்மை இப்போது மறுக்க முடியாத நிலைக்கு வந்துள்ளது. ஆயுத உற்பத்தி, பாதுகாப்பு ஒப்பந்தங்கள், நவீன ராணுவ தொழில்நுட்பங்கள், போரும் பாதுகாப்பும் சில அரசியல் வல்லநாடுகளின் மிகப்பெரிய வருமான மூலங்கள் ஆக மாறியுள்ளன.
ஒவ்வொரு மோதலிலும், மனிதர்கள் உயிரிழப்பதற்கும், அதன் பின்னணியில் பெரும்பாலான வியாபார நிறுவனங்கள், அரசாங்கங்கள் லாபம் ஈட்டுவதற்கும் இடையே ஒரு எதிரொலி இருக்கிறது.
மனித இழப்புகள் – எண்கள் அல்ல உணர்வுகள்:
போரில் சிக்கும் சாதாரண மக்களின் நிலை மிகவும் துயரமானது. குடும்பங்கள் பிளவாகின்றன, குழந்தைகள் இறந்துபோகின்றனர், பெண்கள் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு உள்ளாகின்றனர். ஆனால் உலக நாடுகள் அதை புள்ளிவிவரங்களாக மட்டுமே பார்க்கின்றன. மனித உரிமைகள் மீது பேசும் நாடுகள் கூட, உண்மையான நடவடிக்கையை எடுக்காது.
யாருக்காக போர்? யாருக்கு நன்மை?
போர் ஆரம்பிக்கப்படும் போது பெரும்பாலான தலைவர்கள் "பாதுகாப்புக்காக, தீவிரவாதத்துக்கு எதிராக, சுயராஜ்யத்திற்காக" என்றே அதை நியாயப்படுத்துகிறார்கள். ஆனால் போர் முடிந்தவுடன் தோல்வியடைவது பொதுமக்கள், வெற்றிபெறுவது பிரம்மாண்ட கம்பெனிகள், பொருளாதார ஒப்பந்தங்கள், மற்றும் அரசியல் பதவிகள் தான்.
ஊடகங்கள் மற்றும் தகவல் போர்:
போரில் மேலும் ஒரு நுண்ணிய ஆயுதம் ஊடகங்கள். உண்மையான சம்பவங்களை மறைக்கவும், ஒருபுறத்து அரசியலை ஆதரிக்கவும், எதிர்புறம் மீது வெறுப்பு உருவாக்கவும், தகவல் போர் (information war) நடத்தப்படுகிறது. இந்த வகையில் மக்கள் உணர்வுகளை பயன்படுத்தி, தங்கள் அரசியல் திட்டங்களை நாடுகள் நிறைவேற்றுகின்றன.
மக்களின் மெளனமும் சவாலாகிறது:
பல இடங்களில் மக்கள் போருக்கு எதிராக குரல் கொடுக்காமல், அழுத்தங்களை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். சில சமயங்களில் அது பயத்தில் இருந்து வருகிறது, சில நேரங்களில் புறக்கணிப்பில் இருந்து. ஆனால் பொதுமக்கள் எதிர்ப்பின்றி இருப்பதுதான், போரை நீடிக்கச் செய்கிறது.
போர் என்பது பாதுகாப்புக்கான கடைசி விருப்பமாக இருக்க வேண்டும்; ஆனால் இன்று அது முதலீட்டு வாய்ப்பாகவே பார்க்கப்படுகிறது.
மனித உயிர்களின் விலை அரசியல் ஒப்பந்தங்களால் நிர்ணயிக்கப்பட முடியாது. உலகம் தனது பாதையை திருப்பிக் கொள்ள வேண்டிய நேரம் இது.
பொதுமக்கள் விழிப்புணர்வுடன், அரசியல் வன்முறைகளுக்கு எதிராக குரல் கொடுக்காமல் விட்டால், "போரின் பெயரில் மனித இழப்புகள்" என்ற பாகம் முடிவின்றி தொடரும்.